کاهش وابستگی آمریکا به واردات نفت و گاز، پیامدهای آن بر سیاست های این کشور در نظام بین الملل

این مقاله قصد دارد ابتدا اهمیت استقلال نفتی ایالات متحده و پیامدهای آن بر استراتژی خارجی ایالات متحده در سیاست بین الملل را توضیح دهد. ثانیا ، پیامدهای این سیاست انرژی بر سیاست خارجی ایالات متحده در زمینه سیستم بین المللی مورد بررسی قرار می گیرد. فرضیه پرداختن به این سوالات،  با استفاده از نظریه نو واقع گرایی مطرح شده است. بر این اساس، به دنبال استقلال نفتی دولت ایالات متحده، آسیب پذیری این کشور در برابر تحولات ژیوپلیتیک مناطق نفت خیز، به ویژه خاورمیانه و شمال آفریقا کاهش یافته و برتری ایالات متحده در رقابت با قدرت هایی مانند چین و روسیه تقویت شده است. در این راستا، اعمال تحریم های اقتصادی علیه تولیدکنندگان بزرگ نفت جهان مانند روسیه، ایران و ونزویلا، ایجاد جنگ تجاری با چین، تشدید درگیری های اجتماعی و جنگ در خاورمیانه و اعمال فشار بر اوپک برای تصمیم گیری به نفع نفت شیل بیشتر تولید نفت یکی از مهمترین اجزای سیاست خارجی ایالات متحده در جهت دستیابی به استقلال نفت است. بر مبنای روش تحلیل نو واقع گرایانه، منابع انرژی، عناصر مهم برای قدرت دولت به حساب می آیند به گونه ای که هر اندازه یک دولت دارای منابع بیشتری باشد از قدرت و امنیت بیشتری برخوردار خواهد بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که تلاش ایالات متحده برای بهره برداری از منابع غیرمتعارف نفت و گاز از طریق انقلاب تکنولوژیکی در چارچوب استراتژی خودکفایی در تولید انرژی برای به حداکثر رساندن قدرت و امنیت و کاهش آسیب پذیریهای ژیوپلیتیکی در جهت حفظ هژمونی کشور در سیستم بین المللی است. با افزایش تولید نفت و گاز در ایالات متحده، وابستگی اقتصادی و سیاسی آن به سایر مناطق و کشورها کاهش یافته و این کشور توانسته است آسیب پذیری های خود را در طراحی و پیشبرد سیاست های هژمونیک کاهش دهد.