کاربرد پلی یورتان در سامانه دارورسانی

موضوع دارورسانی، حوزه پژوهشی درخور توجه است، زیرا سالانه زندگی میلیون ها بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. هرچند، عوامل دارویی را می توان با روش های مختلف تجویز کرد. اثربخشی سامانه دارورسانی به طور مستقیم با روش تجویز آن ارتباط دارد. پلی یورتان ها از مهم ترین دسته های پلیمر هستند که به دلیل سازگاری استثنایی، خواص مکانیکی و قابلیت انعطاف پذیری، نقش اساسی در توسعه بسیاری از وسایل مختلف زیست پزشکی دارند. پلی یورتان ها با واکنش ایزوسیانات ها و دی ال ها برای تولید پلیمرهایی با پیوند یورتان (-NH-COO-) در زنجیر اصلی آن ها تشکیل می شوند و این پیوند مشابه پیوندهای پپتیدی در ساختار پروتیین هاست. همچنین به دلیل این شباهت، آن ها به عنوان بخشی از بدن انسان مانند غشای دیالیز، بالن های درون آیورت، دریچه های قلب، داربست های موقت و کاشت سینه استفاده شده اند. انواع زیادی از قطعه های ساختاری پلی یورتان در دسترس است که موجب می شود تا خواص شیمیایی و فیزیکی این پلیمرها متناسب با کاربردهای هدف آ ن ها، به ویژه در زمینه های پزشکی و دارویی، تغییر کند. در این مقاله، سنتز و خواص پلی یورتان، ساختار، پایداری گرمایی، سختی، مقاومت به حلال، دارورسانی، خواص مکانیکی و همچنین زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری آن با تاکید ویژه بر کاربرد این پلیمر در دارورسانی واپاییده و تحویل به بافت هدف، بررسی شده است.