چشم انداز باستانشناسی محوطه استقراری شریف آباد در کرانه رودخانه گاماسیاب زاگرس مرکزی

تپه شریف آباد یا سلگی(A&B) از معدود محوطه های استقراری وسیع و بزرگ حوزه رودخانه گاماسیاب در دشت نهاوند است. این محوطه محل تلاقی راه هایی باستانی و قدیمی که از صحنه، هرسین و کنگاور به سمت نهاوند و محوطه گیان می رود، می باشد. در بررسی این محوطه سفال هایی از دوره مفرغ قدیم(گودینIV- یانیق - کورا ارس) و سفال های مربوط به گودینIII ,II و سفال های دوران تاریخی بدست آمد. مطالعه این سفال ها نشان دهنده تبادلات فرهنگی گسترده این ساکنان این محوطه استقراری در دوران های مفرغ  و آهن با نواحی شمال غرب  و نواحی همجوار می باشد. علاوه براین بررسی وضعیت پیرامونی این محوطه استقراری چشم انداز کاملی از شیوه معیشت و استفاده از منابع زیستی و تعامل با محیط را در اختیار ما می گذارد. از جمله دلایل مکان یابی و توسعه این استقرار در دوره مفرغ و آهن که متاثر از منابع آب و دسترسی آسان تر به آن(کانال های آبرسانی) و زمین های حاصلخیز کشاورزی بوده است، مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله ضمن ارایه مختصری از وضعیت جغرافیایی منطقه و تاریخچه پژوهش های باستانشناسی انجام شده در نهاوند، در ادامه به بررسی وضعیت محوطه شریف آباد و توصیف و تحلیل و گاهنگاری آنها بپردازم و در پایان نیزکوشیده ام جمع بندی از مطالب ارایه نمایم.