مروری بر ابزار کریسپر برای ویرایش ژنوم

کریسپر چندین دهه پیش از آنکه به عنوان سیستم ایمنی باکتریایی و پس از آن به عنوان ابزاری قدرتمند با قابلیت برنامه ریزی مجدد برای هدف گیری ژن معرفی شود، به سادگی به عنوان یک واحد تکراری در DNA پروکاریوتی شناخته شده بود. فناوری ویرایش ژن کریسپر دارای پروتیین های همراه Cas است که فعالیت اندونوکلیازی دارند و می توانند DNA مورد نظر را طبق دستوری که gRNA به آن ها می دهد برش بزنند. در ویرایش ژن از روش های HDR و NHEJ و ویرایش باز نیز استفاده می شود که در بین آن ها، ویرایشگرهای باز امروزه مورد توجه بیشتری قرار گرفته اند؛ زیرا می توانند اپی ژنوم را بدون شکستن DNA ویرایش کنند. کریسپر را به طور کلی به کلاس های I و II تقسیم می کنند. لازم به ذکر است که کریسپر هنوز چالش های فنی زیادی دارد و ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا یک ابزار کریسپر بی نقص تولید شود. در این مقاله به توضیح محدودیت های ادغام ژن، عملکرد کلی سیستم کریسپر و هم چنین موارد استفاده از آن پرداخته شده است.