کنترل ژنتیکی میوز در گیاهان

ژن های کنترل کننده پیشروی میوز و بی تاثیر بر پیشروی میتوز در گیاهان، در ذرت و آرابیدوپسیس به طور گسترده مطالعه شده اند. این ها شامل ژن های کنترل کننده تمایز سلول های سومایی به سلول های اسپورزا و ژن های شروع میوز، ژن های رمزگذار پروتیین های اختصاصی میوز در کروموزوم ها و کمپلکس های سیناپتونمال، ژن های پروتیین های واسطه و آنزیم های نوترکیبی میوزیDNA  و کراسینگ اور و ژن های کنترل کننده رفتار خاص میوزی سانترومرها و روند دو تقسیم میوزی هستند. تعداد زیادی از این ژن ها همسانه سازی و در سطح مولکولی مطالعه شده اند. مطالعه روی ژن های میوز در برنج فعالانه در حال توسعه است در حالی که مطالعات روی ژن های مربوطه در جو، چاودار، گوجه فرنگی و گندم هگزاپلویید پیشرفت کمتری دارند. برای شناسایی ژن های میوز، از جهش زاهای شیمیایی و درجی، تجزیه و تحلیل ژنتیکی و سیتولوژیکی، مطالعات ژنگانی و پروتیومیک، روش های ژنتیک معکوس و بیوانفورماتیک استفاده می شود.