اثر بسترهای مختلف کشت حاوی کمپوست آزولا و سبوس برنج بر شاخص های رویشی و مورفوفیزیولوژیک سه رقم پتوس

برای بررسی صفات رویشی و فیزیولوژیک گیاه برگ زینتی پتوس تحت تیمار بسترهای مختلف کشت، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش سه رقم پتوس (سبز، ابلق و مرمری) و پنج بستر کشت شامل خاک باغچه، «خاک باغچه + کمپوست آزولا»، «خاک باغچه + خاک برگ + سبوس برنج»، «خاک باغچه+ پرلیت»، «خاک باغچه + خاک برگ + سبوس برنج + پرلیت + کمپوست آزولا» مورد بررسی قرار گرفت. صفاتی مانند ارتفاع گیاه، تعداد برگ، سطح برگ، وزن تازه و خشک شاخساره، کلروفیل، کاروتنویید و آنتوسیانین و همچنین عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برگ مورد ارزیابی واقع شد. نتایج نشان داد که بیش ترین میزان کلروفیل، کاروتنویید و آنتوسیانین مربوط به پتوس سبز، اما بیش ترین میزان نیتروژن و فسفر در برگ گیاه پتوس ابلق به دست آمد. نتایج داده های مربوط به اثر ساده بستر کشت بر صفات مورد آزمایش نشان داد که بیش ترین میزان رشد، ارتفاع، تعداد برگ و وزن تازه و خشک متعلق به بستر پنجم یعنی «خاک باغچه + خاک برگ + سبوس برنج + پرلیت + کمپوست آزولا» بود. نتایج داده های مربوط به برهم کنش «رقم × بستر کشت» نشان داد که بیش ترین تعداد برگ و وزن تازه شاخساره تحت تیمار «پتوس ابلق × بستر پنجم»، بیش ترین سطح برگ تحت تیمار «پتوس مرمری × خاک باغچه + خاک برگ + سبوس برنج»، بیش ترین میزان کلروفیل کل مربوط به تیمار «پتوس سبز × خاک باغچه + کمپوست آزولا» و بیش ترین میزان کلروفیل b هم مربوط به تیمار «پتوس مرمری × خاک باغچه + پرلیت» بود. نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن بسترهای حاوی مواد آلی به خاک باغچه، اثر بیش تری بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک پتوس داشته است.