بررسی اثرگذاری استرس شغلی بر تاب آوری: نقش میانجی عجین شدن با شغل (مورد مطالعه: پرستاران بیمارستان الزهرا (س) شهر اصفهان)

با توجه به فشار بالای روحی وارد بر پرستاران در محیط کار، شناسایی عوامل موثر بر تاب آوری آنان مهم به نظر می رسد، لذا هدف از این پژوهش بررسی نقش میانجی عجین شدن با شغل در رابطه بین استرس شغلی و  تاب آوری در پرستاران بیمارستان الزهرا (س) شهر اصفهان بود.

روش تحقیق حاضر، تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی- همبستگی بود.جامعه آماری شامل 1700 نفر از پرستاران بیمارستان الزهرا (س) شهر اصفهان بود که بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه گیری در دسترس 200 نفر (60 مرد و 140 زن) انتخاب شدند. پرسشنامه های استرس شغلی HSE، تاب آوری و عجین شدن با شغل بر روی نمونه اجرا گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزارهای SPSS و AMOS و با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شد.

نتایج نشان داد، استرس شغلی با اثر میانجی عجین شدن با شغل اثر منفی و معنی داری بر تاب آوری دارد و استرس شغلی نیز تاثیر منفی و معناداری بر تاب آوری دارد و هم چنین استرس شغلی اثر منفی و معنی داری بر عجین شدن با شغل دارد و عجین شدن اثر مثبت و معنی داری بر تاب آوری دارد.

پژوهش حاضر نشان داد استرس شغلی بر روی تاب آوری اثر می گذارد، اما درصورتی که پرستاران با شغل خود عجین شده باشند این اثرگذاری کمتر می شود و سازه عجین شدن به عنوان یک متغیر تعدیل کننده ایفای نقش می کند.