تاثیر دو فرم آلی و معدنی روی بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ، فعالیت آنتی اکسیدانی و استحکام استخوان در مرغ های تخمگذار مسن

این آزمایش به منظور بررسی، اثر دو شکل معدنی و آلی روی بر فعالیت آنتی اکسیدانی و استحکام استخوانی در فاز آخر تخمگذاری مرغ تخمگذار انجام شد. 175 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن (w36) با سن 80 هفته در 7 تیمار و 5 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی تقسیم شدند. تیمارها عبارت بودند از: شاهد (بدون مکمل روی) تیمارهای حاوی سولفات روی (15، 30 و 45 mg/kg). تیمارهای حاوی روی آلی (به ترتیب با 15، 30 و 45 mg/kg). نتایج نشان داد که افزایش معنی داری در رابطه با مصرف خوراک بین تیمار شاهد و تیمارهای 15 و 45 میلی گرم روی معدنی وتیمارهای روی آلی وجود داشت (05/0>P). وزن تخم مرغ در تیمار 45 میلی گرم روی معدنی و تیمارهای روی آلی و توده تخم مرغ در تیمارهای 15 و 30 میلی گرم روی آلی افزایش معنی داری داشت ضریب تبدیل خوراک تیمارهای روی آلی کاهش معنی دار آماری نشان داد (05/0>P). در رابطه با صفات کیفی تخم مرغ اختلاف معنی داری بین تیماهای آزمایشی با تیمار شاهد مشاهده نشد (05/0<P). هر دو مکمل معدنی و آلی روی در تمام سطوح باعث افزایش فعالیت SOD (سوپراکسید دیسموتاز) سرمی به عنوان شاخص آنتی اکسیدانی، شدند (05/0>P). استحکام استخوان درشت نی در مرغ های دریافت کننده 30 میلی گرم در کیلوگرم روی آلی افزایش یافت. با توجه به نتایج، روی آلی می تواند با بهبود مصرف و ضریب تبدیل خوراک؛ عملکرد، فعالیت آنتی اکسیدانی و استحکام استخوانی را در مرغ های تخمگذار در فاز آخر تولید افزایش دهد.