اثر سطوح مختلف اسید آمینه متیونین در جیره های با پروتئین استاندارد و کاهش یافته بر فراسنجه های تولیدی، متابولیتهای خون و بافت شناسی اجزای روده باریک بلدرچینهای ماده در حال رشد

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتیین و متیونین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه های خونی بلدرچین ماده به صورت طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 اجرا شد. این طرح شامل دو سطح پروتیین (توصیه NRC و ده درصد کمتر و سه سطح متیونین (توصیه شده ی NRC، ده درصد کمتر و ده درصد بیشتر) بود. در این تحقیق 360 بلدرچین چهارده روز مورد استفاده قرار گرفت که شامل شش تیمار و چهار تکرار و هر تکرار شامل 15 قطعه جوجه بلدرچین ماده بود. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل پروتیین و متیونین بر وزن بدن در28 و 35 روزگی معنی دار بوده که مطابق آن تیمار سه بالاترین وزن بدن و تیمار چهار کمترین وزن بدن را داشته است (05/0>P). اثر پروتیین بر ضریب تبدیل خوراک کل معنی دار بود (05/0<P)، به صورتی که بالاترین ضریب تبدیل مربوط به پروتیین سطح 90درصد بود در حالی که بهترین ضریب تبدیل مربوط به پروتیین 100درصد بود. اثر متیونین بر ضریب تبدیل خوراک کل معنی دار بود (05/0<P)، به صورتی که بهترین ضریب تبدیل مربوط به متیونین 110درصد بود. اثر متقابل سطوح پروتیین و متیونین بر مساحت پرز، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و ارتفاع پرز ژژنوم بلدرچین ژاپنی ماده معنی دار بود (05/0>P). با توجه به اینکه در مورد صفات عملکردی و صفات بافت شناسی دیودنوم و ژژنوم بهترین عملکرد در تیمار 100درصد پروتیین خام همراه با 110 درصد متیونین مشاهده شد،می تواند توصیه ای برای افزایش سطح متیونین به میزان 110 درصد NRC 1994 در بلدرچین های ژاپنی ماده باشد.