شهادت در اسلام و مسیحیت و نقش آن در ایجاد هم بستگی اجتماعی

خالق متعال، نهاد و نهان بشر را کمال طلب آفریده، اما این قوه خدادادی جهت به فعلیت رسیدن، نیاز به ظرف مناسبی دارد که اندیشمندان انسان شناس، جامعه را آن ظرف دانسته و بر این باورند که بشر می تواند در پرتو زندگی و حیات جمعی در جامعه، شدن حقیقی خود را در آن تجربه کند؛ نیز تاکید دارند که هر جمع و جامعه ای هم قادر نیست سفره مناسبی جهت تحقق کمال انسانی پیش روی او پهن کند؛ چون جامعه ای می تواند مسیر رسیدن به کمال را هموار سازد که خود کامل، و از کمال بهره مند باشد؛ چه اینکه فاقد شیء، معطی شیء نخواهد بود. انسجام و هم بستگی اجتماعی، بی تردید شرط نخست کمال یابی هر جمع و جامعه است و به همین جهت، از دغدغه های اصلی جوامع بشری، به ویژه جوامع صنعتی و تکنولوژیک عصر حاضر شده و حاکمان و دست اندرکاران جوامع بشری نیز با توجه به مبانی معرفتی و انسان شناختی خود، برای رسیدن به این امر مهم، سازوکارهای متعددی را در پیش گرفته، تلاش می کنند با تکیه بر آن، جامعه و افراد فعال در آن را هم بسته سازند تا در پرتو آن، بستر مناسب رسیدن به کمال را مهیا کنند. نگارنده در این تحقیق، با بهره گیری از آموزهای دینی و واقعیت های عینی، از منظر جامعه شناختی بر این باور است که شهادت، یکی از عوامل موثر و مهم در ایجاد انسجام و هم بستگی اجتماعی است. ازاین رو سعی دارد در این تحقیق، کارکرد اجتماعی، به خصوص انسجام بخشی شهادت را در جامعه تبیین کند. برای این منظور در گام نخست، مروری اجمالی در معنا و مفهوم شهادت در دین (به ویژه اسلام و مسیحیت) خواهیم داشت و سپس با تاکید بر شهادت سیدالشهدا در واقعه کربلا، نقش شهادت را در ایجاد و تعمیق هم بستگی اجتماعی نشان می دهیم.