پیش بینی اضطراب کرونا براساس منبع کنترل سلامتی و حمایت اجتماعی ادراک شده

امروزه اضطراب ناشی از کرونا در بین عموم مردم دیده می‏شود و به موضوع بسیار نگران کننده‏ای برای سلامت روان افراد تبدیل شده است. افراد برحسب ویژگی‏های فردی، اضطراب ناشی از این بیماری را متفاوت درک می‏کنند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر،  پیش‏بینی اضطراب کرونا بر اساس منبع کنترل سلامت و حمایت اجتماعی ادراک شده بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی ‏بود. جامعه‏ی آماری مورد مطالعه، مراجعه‏کنندگان به سازمان بهزیستی شهر کرمان در سال 1400 بود که 200 نفر به روش در‏دسترس انتخاب شدند. جهت ‏گردآوری داده‏ها از پرسشنامه اضطراب کرونا  CDAS علی‏پور و همکاران (1398) ، مقیاس چندوجهی کانون کنترل سلامت MHLC والستون و دولیس (1992) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک‏شده MSPSS  زیمیت و همکاران (1998) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‏به‏گام استفاده شد. نتایج نشان داد که اضطراب کرونا با منبع کنترل سلامت مربوط به شانس رابطه مثبت و معنادار و با منبع درونی کنترل سلامت و حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه منفی و معنادار دارد (سطح معناداری<01/0). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که منبع کنترل سلامت و حمایت اجتماعی ادراک شده، در مجموع 29/0 از واریانس اضطراب کرونا را پیش‏بینی می‏‎کنند. این نتایج نشان داد، افرادی که منبع کنترل سلامت آن‏ها درونی است و همچنین افرادی که حمایت اجتماعی ادراک‏شده‏ی بالاتری دارند، میزان اضطراب مرتبط با کرونا کمتری داشتند. بنابراین با آگاه‏سازی و به‏کارگیری مداخلات مناسب می‏توان کیفیت زندگی افراد را در طول اپیدمی بهبود بخشید.