تحلیل شکنندگی لرزه ای پل های قوسی بتنی چند قابی جداسازی شده با جداگر لرزه ای

پل ها به عنوان یکی از اصلی ترین و آسیب پذیرترین سازه ها در شریان های حیاتی هر کشور محسوب می شوند. از طرف دیگر به دلیل رفتار دینامیکی پیچیده ای که پل های قوسی ناشی از شرایط هندسی خاص در زلزله از خود نشان می دهند در این تحقیق مقاوم سازی اینگونه از پل ها مورد مطالعه قرار گرفت. بنابراین دو مدل پل عرشه جعبه ای شکل بتن آرمه دارای قوس افقی با شعاع های یکسان در دو حالت با جداساز لرزه ای و بدون جداساز مورد ارزیابی قرار گرفت. به طوری که کفایت استفاده از جداساز لرزه ای هسته سربی در مقایسه با حالت بدون جداساز لرزه ای توسط منحنی های شکنندگی بررسی شد و سطوح خسارات لرزه ای محتمل بدست آمده اند. نتایج پژوهش با مدل سازی پل در نرم افزار المان محدود CSi Bridge تحت تحریک 100 زوج شتاب نگاشت واقعی تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفته و پاسخ المانها از آن استخراج شده است. بطوریکه متوسط حداکثر جابجایی نسبی در مدل با جداساز لرزه ای نسبت به حالت بدون جداساز لرزه ای در جهت طولی و عرضی به ترتیب 67 و 64 درصد کاهش یافته است. ضمنا در پی انجام تحلیل مودال و مقایسه زمان تناوب پل ها، مشاهده می شود زمان تناوب اول تا سوم ارتعاش پل ها درحالت با جداگر نسبت به حالت بدون جداگر با افزایش قابل توجه ای مواجه بوده است. نتایج این پژوهش حکایت از آن داشته که در این دسته از پل ها استفاده از جداگر لرزه ای بطور چشم گیری موجب کاهش جابجایی نسبی ستونها شده بطوریکه شکنندگی لرزه ای سیستم پل در سطوح آسیب مختلف کاهش یافته است.