بررسی مقاومت فشاری، کششی و جذب آب ملات ژئوپلیمر حاوی از ماده سرباره (GGBFS) در مقایسه با پوزولان متاکائولن

ژیوپلیمرها مواد آلومینوسیلیکاتی هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای انواع بتن می باشند، چراکه از طرفی با حذف آلاینده هایی نظیر CO2 ناشی از فرآیند تولید سیمان، به حذف محیط زیست کمک نموده و از طرفی دیگر با کاهش میزان نفوذپذیری بتن، دوام بتن به شدت افزایش می یابد. در این تحقیق خواص مکانیکی و دوام ملات ژیوپلیمری عمل آوری شده در دماهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا از متاکایولن و سرباره کوره آهن (GGBFS) به عنوان ماده اولیه ساخت ملات ژیوپلیمری استفاده شده است. همچنین از سدیم هیدروکسید(سود) با غلظت 12 مولار و سدیم سیلیکات (آب شیشه) به عنوان فعال کننده استفاده شده است. 12 رژیم عمل آوری شامل سه دمای 60، 75 و 90 درجه سانتی گراد و مدت زمان 8، 12، 18 و 24 ساعت به نمونه ها اعمال شد و تاثیر آن بر مقاومت فشاری و کششی و جذب آب ملات های ژیوپلیمری مورد بررسی قرار گرفت. مقاومت فشاری، کششی و جذب آب نمونه های ژیوپلیمری در سنین 3، 7 و 14روزه تعیین گردید. نتایج نشان داد که با افزایش دمای عمل آوری و مدت زمان عمل آوری مقاومت فشاری و کششی نمونه ها افزایش می یابد و میزان جذب آب نمونه ها کاهش می یابد. مقاومت فشاری نمونه های عمل آوری شده در دمای 90 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت، بالاترین مقدار معادل 4/62 مگاپاسکال را، دارا می باشد