نشآت وجودی انسان و ارتباط آن با مناط اصلی انسانیت با تکیه بر آرای امام خمینی

انسان موجودی چند بعدی است که حداقل در دو بعد جسمانی و فراجسمانی قابل بررسی است. پیچیدگی های مربوط به شناخت آدمی را باید دروجه غیرجسمانی او جست. کرامت و امتیاز ویژه انسان نسبت به سایر موجودات نیز در همین بعد او قابل بحث است، از سوی دیگر انحطاط و شرارت او نیز خارج از وجه یاد شده نیست. در آرای امام خمینی، مناط انسان بودن را در بعد روحانی آدمی باید جست. در آرای ایشان، گاه از این وجه به «قلب » یاد شده و گاهی ازمفاهیمی همچون «بصیرت « ،» معرفت » و عناوین دیگر استفاده میشود. همچنین از مولفه مهمی به نام «ادراک» با اوصاف ویژ ه ای که منحصر به انسان است نیز یادم یشود که قابل بحث است. دغدغه اصلی این پژوهش - علاوه بر بررسی و تحلیل مناطه ای یاد شده - شرح این مهم است که چه عاملی موجب میشود انسانها ازحیث «انسانیت » و اوصاف انسانی از یکدیگر متمایز شوند و یا دلیل عمده عدم تحقق مناط انسانیت در برخی افراد چیست؟