تاثیر تمرین مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون بر میزان IL-15و فولیستاتین سرمی مردان جوان ورزشکار

روش های ایمن و موثر برای افزایش حجم عضلانی و بهبود عملکرد ورزشی همواره موردنظر محققان بوده است. محققان شیوه ای از تمرینات را معرفی کرده اند که در آن، تمرینات مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون انجام می گیرد. این روش از طریق ایجاد استرس متابولیک، تاثیر محرک تمرینی را بیشتر می کند. مایوکاین IL-15 و پروتیین فولیستاتین به عنوان عوامل رشدی و مرتبط با توده عضلانی شناخته شده اند. بنابراین هدف تحقیق، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون بر میزان IL-15 و فولیستاتین سرمی مردان جوان رزمی کار بود. جامعه آماری شامل مردان جوان رزمی کار باشگاه های شهر کرمان بود که براساس نمونه در دسترس، 20 داوطلب (میانگین سنی 3/2±25 سال، قد 1/5±176 سانتی متر و وزن 8/7±2/77 کیلوگرم) از آنها انتخاب شد و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه های تحقیق شامل دو گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (10 نفر) و تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون (10 نفر) بودند. آزمودنی های تحقیق به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه برنامه تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون را انجام دادند. شدت تمرین در گروه با محدودیت جریان خون برابر 30% و در گروه بدون محدودیت جریان خون برابر 70% یک تکرار بیشینه بود. برای ایجاد محدودیت جریان خون از کاف فشار استفاده شد. در دو مرحله پیش و پس آزمون، غلظت سرمی فولیستاتین و IL-15 به روش الایزا اندازه گیری شد. طبیعی بودن توزیع داده ها و تجانس واریانس ها به ترتیب با استفاده از آزمون های شاپیرو-ویلک و لون انجام گرفت. به منظور تعیین معناداری تفاوت بین متغیرهای تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس یک طرفه در سطح معنا داری 05/0 P=استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که میزان IL-15 و فولیستاتین در گروه تمرین با محدودیت جریان خون نسبت به گروه تمرین بدون محدودیت جریان خون، افزایش معنا داری دارد (به ترتیب 001/0P= و 001/0P=). با توجه به این یافته ها می توان گفت که تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون نسبت به تمرین بدون محدودیت جریان خون، عامل موثری در افزایش عوامل هایپرتروفیک (IL-15 و فولیستاتین) است.