تاثیر تمرینات هوازی با شدت بالا بر سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب رت های دیابتی نوع 2

استرس اکسیداتیو ناشی از هایپرگلیسمی یک عامل مهم در نارسایی های قلبی در بیماران دیابتی به شمار می رود. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات هوازی با شدت بالا بر سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب رت های دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش نر ویستار (میانگین وزن 7/22±2/185 گرم) به طور تصادفی در چهار گروه کنترل، دیابت، تمرین هوازی با شدت بالا و دیابت-تمرین هوازی با شدت بالا قرار گرفتند. در این مطالعه موش ها با استفاده از تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید-استرپتوزوتوسین، دیابتی نوع 2 شدند. پروتکل تمرین هوازی با شدت 85-90 درصدVO2max ، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام و بافت قلب برداشته شد. میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در بافت قلب با استفاده از کیت و به روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی (کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) در بافت قلب رت های کنترل دیابتی نوع 2 نسبت به گروه کنترل سالم کمتر بود (001/0P=). هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا موجب افزایش معنی دار آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب رت های دیابتی نوع 2 شد (001/0P=). به نظر می رسد تمرینات منظم هوازی با شدت بالا می تواند از آسیب سلول های بافت قلب در برابر اثرات مضر استرس اکسیداتیو به واسطه افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت قلب طی دیابت محافظت کند.