بررسی تطبیقی مسئولیت مدنی ورزشکاران و نحوه جبران خسارات آن در نظام حقوقی ایران، انگلیس، فرانسه

هدف از تحقیق حاضر بررسی مسیولیت آسیب ها در یک حادثه ورزشی و چگونگی جبران خسارات وارد شده به ورزشکار از سوی ورزشکار دیگر (حریف / رقیب) است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی و گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای از مقالات،کتب و آرای دادگاه ها می باشد.در این راستا مداقه در دکترین خطرهای ذاتی و پذیرش خطر در تحقق مسیولیت ناشی از زیان های وارده و چگونگی جبران خسارات تا حدود زیادی پاسخگوی سیوالات ما خواهد بود . نتایج به دست آمده مشخص نمودند؛ مبنای مسیولیت مدنی ورزشکاران در مقابل یکدیگر در نظام های حقوقی کشورهای انتخابی در این مطالعه مبتنی بر قاعده "تقصیر" است و نقض قوانین به خودی خود به منزله تحقق مسیولیت نمی باشد. اما در نظام حقوقی ایران مسیولیت مدنی ورزشکاران در مقابل یکدیگر مبتنی بر نظریه و قاعده "استناد" است. به طور کلی در نظام حقوقی ایران دعاوی ورزش جایگاه اصلی دکترین پذیرش خطر بوده و خسارت ها و آسیب های وارده به ورزشکاران مشمول قواعد عمومی مسیولیت مدنی قرار نمی گیرند. بر اساس ماده 14 آیین دارسی کیفری خسارت دیده می تواند تمامی زیان های (مادی، معنوی و ممکن الحصول) ناشی از جرم را مطالبه نماید.