دوتایی های قرآنی و فرضیه ویرایش متاخر قرآن رسمی: (معرفی و نقد فرضیه گابریل رینولدز)

قرآن پژوهان غیرباورمند، از دیرباز کیفیت تدوین و رسمی سازی قرآن را مورد مطالعه قرارداده اند. گابریل سعید رینولدز، استادیار مطالعات اسلامی و الهیات دانشگاه نوتردام آمریکا، در فرضیه اخیر خود با تعمیم روش های تحقیق مدرن در عهد جدید بر قرآن، و تمرکز بر دوتایی ها یا عبارات تکرارشونده قرآن، مصحف فعلی را محصول ویراستاری متاخر متن مکتوبی می داند که از دو مکتوب پیشینی مکی و مدنی فراهم آمده است. نوشتار حاضر که پی آمد بررسی یک مقاله طولانی، دو سخنرانی و بحث و گفتگو و مجموعه مکاتباتی علمی با این محقق است، پس از شرح فرضیه و روش کار او، ضمن آشکار کردن خطاهای روشی رینولدز و عدول وی از معیارهای علمی خودش، اعتبار علمی ایده وی را مخدوش کرده، سپس پیش فرض ها، مبانی و محتوای این دیدگاه را با طرح قیاس ناپذیری قرآن با عهد جدید و در نتیجه عقیم بودن تعمیم روش های تحقیقی عهد جدید بر قرآن، اصیل و تعمدی بودن تکرار در اسلوب بیانی قرآن، خواندنی و شفاهی بودن قرآن و انتقال آن بر بستر نقل سینه به سینه و از طریق قرایات اجازه دار، آشکار کردن آسیب هایی که غفلت از دیدگاه های قرآن شناسان مسلمان در علمیت طرح ایجاد کرده و نیز بیان نادرستی شواهد به خاطر سوء فهم های تفسیری، به شکل آکادمیک زیر سوال برده، ضرورت جدی بازبینی آن را آشکار می کند.