مقایسه اثر تغییرات بافت محیط بر مولفه های چشم آرام در حین اجرای مهارت هدف گیری پرتابی

 هدف از این مطالعه مقایسه تغییرات بافت محیط بر مولفه های چشم آرام در حین اجرای مهارت هدف گیری پرتابی در ورزشکاران با سطوح مختلف مهارتی بود.

30 ورزشکار (22 تا 28 سال) در سه سطح ماهر، نیمه ماهر و مبتدی انتخاب شدند. تعامل شرایط تنظیمی (ثابت/ در حال حرکت) و تغییرپذیری بین کوششی (با/ بدون تغییرپذیری) چهار شرایط هدف را ایجاد کرد و ویژگی های مربوط به رفتار خیرگی به طور مداوم در هر سناریویی ثبت شد. با استفاده از دستگاه ردیابی چشمی، رفتار خیرگی توسط یک سیستم پردازش اطلاعات ثبت و تجزیه و تحلیل شد.

ورزشکاران در سطح ماهر در مقایسه با ورزشکاران با سطوح نیمه ماهر و مبتدی، آغاز چشم آرام کوتاه تر و پایان و دوره چشم آرام طولانی تری داشتند.

نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت مولفه های چشم آرام بر اجرای موفق ورزشکاران با شروع زودتر و مدت طولانی تر چشم آرام، تاکید نمود، خصوصا زمانی که در میدان بینایی دامنه وسیعی از اطلاعات مرتبط با تکلیف، در اشکال و مناطق مختلف ارایه می شود.