تاثیر خوردگی منیزیم بر سینتیک رهایش داروی اورولیموس در استنت کرونری قابل جذب نانوهیبریدی

استنت قلبی زیست تخریب پذیر بر پایه آلیاژ منیزیم، چشم انداز گسترده ای برای جایگزینی داربست های رایج فعلی نشان داده است، ولی برای استفاده و جایگزینی کامل نیاز به مشخص شدن بر هم کنش بین زیر لایه آلیاژ منیزیم و سیستم بارگذاری دارو می باشد. هدف از انجام این پژوهش درک اساسی اثر خوردگی استنت ساخته شده از آلیاژ منیزیم بر سرعت و مقدار رهایش دارو از آن می باشد.

در این تحقیق داروی اورولیموس در پلی - ال - لاکتیک اسید بارگذاری و به عنوان پوشش نانو هیبریدی روی نمونه آلیاژ منیزیم و آلیاژ کبالت - کروم برای بررسی رهایش در سیستم سیال شبیه سازی شده بدن پوشش داده شد. همچنین اثر pH و هیدروژن آزاد شده بر رهایش دارو، خوردگی و کاهش جرم نمونه با پایه آلیاژ منیزیم اندازه گیری و کارایی پوشش پلیمری حامل دارو در کاهش سرعت خوردگی نمونه آلیاز منیزیم ارزیابی گردید. برای این منظور از اسپکتروفتومتر UV/VIS، سیستم اندازه-گیری هیدروژن و میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد.

ضریب نفوذ دارو برای نمونه پایه منیزیم برابر × 06/6 و برای نمونه با پایه کبالت - کروم برابر × 64/3 در طی دوره 100-50 روز از شروع رهایش محاسبه گردید که به دلیل تولید هیدروژن و محصولات خوردگی در استنت منیزیمی است. همچنین مشخص شد که پوشش پلی لاکتیک اسید علاوه بر حامل خوب دارو، سرعت خوردگی استنت منیزیمی را کاهش می دهد. در ضمن تغییرات pH اثر زیادی بر رهایش دارو ندارد.

استنت منیزیمی رهایش داروی بیشتری نسبت به استنت های معمولی دارد و توانایی بیشتری در جلوگیری از ری- استنوسیز خواهد داشت.