حقوق پزشکی؛ از مفهوم شناسی و مبانی تا کارکرد در عرصه سلامت و اجتماع

حقوق پزشکی امروزه رشته ای مستقل و حایز اهمیت محسوب می شود که از حیث چارچوب مفهومی و تنویر کارکردهای علمی و عملی، نیاز به تبیین و بازشناسی دارد. بر این مبنا، مقاله حاضر با هدف مفهوم شناسی و بررسی مبانی دانش حقوق پزشکی و کارکرد آن در عرصه سلامت و اجتماع، تدوین یافته است.

مطالعه مقاله حاضر با بهره گیری از روش توصیفی - تحلیلی مبتنی بر منطق پژوهش های حقوقی انجام گرفته و روش گردآوری اطلاعات نیز در آن به صورت اسنادی (کتابخانه ای) می باشد.

حقوق پزشکی متناظر با توسعه و تکثر دانش پزشکی و جایگاه آن در جامعه انسانی، مبتنی بر ریشه های فطری اخلاق، عرف و مذهب، عقل و عدل و مصالح اجتماعی و بر اساس ضرورت های کنترل و پیشگیری جرایم و تخلفات پزشکی، صیانت از حقوق بیماران، تمیز بایدها و نبایدها در حوزه اعمال پزشکی و تامین مصالح اجتماعی و اقتصادی، به مثابه رشته ای ممتاز، گسترده و دارای شاخه های فرعی، تکوین یافته است و متکفل ترسیم تکالیف و مسیولیت ها و حمایت و حفاظت متقابل از حقوق بیماران و جامعه پزشکی و عموم افراد در تقابل با نظام درمان در عرصه سلامت و اجتماع گردیده است.

در این مطالعه اصول اخلاق در پژوهش به ویژه حفظ اصالت اثر و امانتداری در ارجاعات لحاظ گردیده است.

بکارگیری دانش حقوق پزشکی، زمینه مدیریت بهینه حل و فصل اختلافات و چالش های حقوقی (و اخلاقی و فرهنگی) در فرایند اعمال درمانی و پیشرفت های پزشکی را فراهم می آورد. کارکردهای حقوق پزشکی در مراحل علمی و اجرایی می تواند به اشکال مختلف آموزش مقدمه حقوق پزشکی به حرف سلامت، توسعه پژوهش های حقوق پزشکی و استمداد در تدوین قوانین و مقررات، استقرار واحدهای مشاوره حقوقی در دانشگاه ها و مراکز سلامت و درمان، مشاوره در پزشکی قانونی، وکالت و کارشناسی در امور قضایی، تحقق یابد.