دلالتهای تصویر های بیانی مبتنی بر حس ذائقه (طعام و شراب) در قرآن کریم

نویسنده تصویر های حسی قرآن را که با استفاده از طعام و شراب و قوه ذایقه ابداع شده اند، برای پاسخ به این پرسش ها بررسی کرده است: الف: تصویرهای بنا شده از طعام و شراب و چشیدنی ها به چه شکل هایی در قرآن کریم تجلی یافته اند؟ ب: تصویر های ذکر شده، چه نقشی در رساندن اغراض قرآنی دارند؟ ج: کدام یک از فنون بیانی در نمایاندن معانی مرتبط با حس ذایقه نقش بیشتری دارد؟روش اختیار شده برای انجام تحقیق، روش تحلیلی-توصیفی است. نتایج حاصل از تحقیق به این امور اشاره دارد: تصویر های مبنی بر طعام و شراب، در قرآن کریم به دو شکل تجلی یافته است: الف: تصویرهای حقیقی که در قرآن کریم فراوان است و آن ها را در آیات مختلف می توان یافت. ب: تصویرهای بیانی؛ که در قرآن کریم اندک است و محدود به یک مجاز مرسل و چند تشبیه و استعاره است. در تشبیه ها و استعاره ها، قرآن بهترین نظیر را برای مشبه برگزیده است. بسیاری از این گونه تصویرها، امور معقول را به شکلی محسوس به تصویر کشیده-اند و در اندکی از آن ها، برای روشن کردن امور حسی آن ها را در لباس همانندی محسوس ارایه کرده است. تصویر های بیانی قرآنی نقش آرایه ای ندارند بلکه اصلی ترین کارکرد آن رساندن معناست.