تحلیل مقاله های پژوهشی گردشگری در ایران

در این مقاله به بررسی پژوهش‌های پنج نشریه برتر حوزه گردشگری از منظر روش‌شناسی پرداخته شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ابزار گردآوری داده‌ها مطالعه کتابخانه‌ای است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی مقالات مجلات گردشگری و توسعه، مطالعات اجتماعی گردشگری، برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، گردشگری شهری و مطالعات مدیریت گردشگری است که بین دوره‌های 1395 تا 1399 انجام گرفته است. در این پژوهش از نمونه‌گیری استفاده نشده و همه عناصر جامعه به صورت سرشماری بررسی شده‌اند. تعداد 814 مقاله از نظر 10 پارامتر از جمله پراکندگی تعداد مقالات در هر سال، رویکرد پژوهش، روش تحلیل داده‌ها، ابزار گردآوری اطلاعات، روش مورد استفاده، حوزه مورد پژوهش، تعداد نویسنده هر مقاله، منطقه جغرافیایی مورد مطالعه، وابستگی سازمانی نویسنده مسیول مقاله و رشته تحصیلی نویسنده مسیول مقاله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین تعداد مقالات طی 5 دوره اخیر مربوط به نشریه گردشگری و توسعه بوده است و در مجموع بیشتر مطالعات روی استانهای شمالی و مرکزی متمرکز بوده‌اند. پژوهشگران رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری سهم قابل توجهی در چاپ مقالات حوزه گردشگری داشته‌اند و به لحاظ وابستگی نویسنده مسیول، به ترتیب دانشگاه علامه طباطبایی و تهران، بیشترین مقالات را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین براساس نتایج تحقیق، بیشتر پژوهش‌ها به صورت توصیفی-کاربردی و دارای رویکرد کمی و با روش معادلات ساختاری بوده‌اند و 61 درصد از روش گردآوری داده‌ها از طریق پرسشنامه بوده است.