رویکرد بازارگرایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز در ایران

بازارگرایی صادرات ، به معنی هماهنگ شدن و همسوشدن سازمان و شرکت صادرکننده در حوزه های عملیاتی با تغییرات راهبردی بازار است. با توجه به ماهیت گونه های متعدد صدور خدمات ، توجه به صادرات خدمات فنی و مهندسی در مقایسه با سایر صدور خدمات و بازارگرایی این صادرات از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف تحقیق تجزیه و تحلیل رویکرد بازارگرایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز در کشور ایران است. تحقیق با رویکرد ترکیبی، با استفاده از تحلیل مضمون و معادلات ساختاری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه و پرسش نامه است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 12 نفر از مدیران سازمان و در بخش کمی 70 نفر بوده است. در مرحله کیفی 6 مقوله اصلی فرهنگ بازارگرایی صادرات ، عوامل عملکردی ، عوامل اطلاعاتی ، عوامل دولتی ، عوامل مالی اقتصادی ، عوامل محیطی بازارگرایی صادرات و 31 مفهوم شناسایی شد. پایایی عامل ها 81/0 بود. میان ضرایب بارهای عاملی استانداردشده ، فرهنگ بازارگرایی صادرات بالاترین نمره (915/0) را نسبت به مقوله های دیگر داشته است. پیشنهاد شده است شرکت های حفاری مربوطه ، جهت افزایش بازارگرایی صادرات ، به فرهنگ بازارگرایی صادرات توجه بیشتری داشته باشند.