تاثیر باد شکنی ذرت شیرین و بامیه بر شاخص های رشد و عملکرد خیار در‎ ‎سیستم کشت توام نواری

تاثیر کشت توام ذرت شیرین و بامیه بر شاخص های رشد و عملکرد خیار، در سال زراعی 1393-1392 در شهرستان روانسر از توابع کرمانشاه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارها شامل: کشت خالص خیار (100 درصد خیار)، کشت توام خیار و ذرت (75 درصد خیار + 25 درصد ذرت، 50 درصد خیار + 50 درصد ذرت، 25 درصد خیار + 75 درصد ذرت) و کشت توام خیار و بامیه (75 درصد خیار + 25 درصد بامیه،  درصد خیار + 50 درصد بامیه، 25 درصد خیار + 75 درصد بامیه) بود. در میان تیمارهای مختلف، بیشترین طول ساقه (276 سانتی متر)، حداکثر تعداد میوه در بوته (33/44) و بیشترین عملکرد میوه (41344 کیلوگرم در هکتار) در تیمار با ترکیب کشت 25 درصد خیار + 75 درصد ذرت به دست آمد. بیشترین تعداد شاخه جانبی نیز (6 شاخه در بوته) از ترکیب کشت 25 درصد خیار + 75 درصد بامیه ثبت شد. بر اساس نتایج بدست آمده، نسبت برابری زمین (LER) در ترکیب کشت توام، بیشتر از 1 بود، به نحوی که بیشترین LER کل (24/1) در تیمار با ترکیب کشت 75 درصد خیار + 25درصد ذرت، حاصل گردید. سودمندی اقتصادی کشت توام در هکتار تحت تاثیر تیمار ها با ترکیب های مختلف کشت قرار گرفت، به نحوی که بیشترین سودمندی اقتصادی کشت توام در تیمار با ترکیب کشت 25 درصد خیار + 75 درصد ذرت بدست آمد. کمترین سودمندی اقتصادی کشت توام در تیمار با ترکیب کشت 25 درصد خیار + 75 درصد بامیه بدست آمد، که از کشت خالص نیز کمتر بود.