ارزیابی برخی پایه های رویشی سیب در شرایط سمیت بور در خاک با استفاده از شاخص های ‏مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی

این آزمایش با هدف ارزیابی نه پایه رویشی سیب شامل MM106، M26، Ottawa3، Suporter4، M9،M7 ،P22 ، MM111 و پایه محلی گمی الماسی نسبت به مقادیر مختلف بور (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلی گرم بور در کیلوگرم خاک) به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی انجام گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت بور در خاک، ارتفاع نهال، شاخص سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل و میزان رشد رویشی در همه پایه ها در مقایسه با شاهد کاهش یافت. همچنین با افزایش مقدار بور در خاک دمای برگ، میزان نشت یونی و مالون دی آلدهید افزایش یافت. اندازه گیری فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و سوپر اکسید دسموتاز در برگ نشان داد فعالیت این آنزیم ها با افزایش مقدار بور در خاک، در ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. براساس نتایج تجزیه برگی، مقدار بور اندازه گیری شده در برگ پایه های M26 و P22 کمتر از پایه های دیگر بود. ارزیابی اندازه گیری های رویشی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشان داد پایه های رویشی M26 و P22 در سطوح بور بیشتر از 45 میلی گرم در کیلو گرم خاک متحمل تر از پایه های دیگر بودند.