آنالیز نیم دای آلل صفات مرتبط با عملکرد و کیفیت میوه در لاین های گوجه فرنگی

یکی از مهم ترین روش ها در برنامه های اصلاحی سبزی ها، گزینش والدین و نتاج برتر با هدف بهبود ژنتیکی صفات کمی و کیفی می باشد. به منظور بررسی ژنتیکی صفات کمی و کیفی لاین های گوجه فرنگی، تلاقی های نیم-دای آلل بین هشت لاین با اسامی C.JPS3، S.2274، H.1370، K.2274، S.L.، C20، Primoga و A13012 انجام شد. هیبریدهای حاصل و والدین، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت شدند. صفات شاخص شکل میوه، تعداد حفره میوه، شاخص سفتی میوه، درجه بریکس، اسیدیته قابل تیتر، pH آب میوه، تعداد خوشه  در بوته، تعداد گل در خوشه، تعداد میوه در هر بوته، متوسط وزن یک میوه و عملکرد اندازه گیری شدند. والد K.2274 دارای بالاترین ترکیب پذیری عمومی (GCA) در صفات عملکرد، تعداد میوه در بوته و شاخص سفتی میوه بود. بالاترین ترکیب پذیری خصوصی (SCA) برای صفت متوسط وزن میوه به ترتیب در دو تلاقی C20 x C.JPS3 و A13012 x K.2274 مشاهده شد. در میان والدین و هیبریدها، والد H.1370 و هیبرید Primoga × H.1370 بالاترین میزان عملکرد را داشتند. بالاترین درصد هتروزیس نسبی در صفات تعداد میوه در هر بوته، متوسط وزن یک میوه و عملکرد به ترتیب در تلاقی های A13012 × Primoga، C20 × C.JPS3 و Primoga × H.1370 مشاهده شد. نقش اثرات فوق غالبیت و غالبیت کامل در کنترل صفات عملکرد، تعداد میوه در بوته، اسیدیته قابل تیتر و بریکس بیش تر از اثر افزایشی بود. با این وجود، در کنترل صفت متوسط وزن میوه اثر افزایشی موثر بوده است.