مقایسه ی تاثیر فنتانیل و دکسمدتومیدین بر تغییرات همودینامیک در بیماران تحت جراحی استریوتاکسی

در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، برخی دچار اختلالات همودینامیک می شوند، بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی مقایسه ای تاثیر فنتانیل و دکسمدتومیدین بر تغییرات همودینامیک در بیماران تحت جراحی استریوتاکسی بپردازیم.

روش ها:

در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی دوسوکور، 68 بیمار کاندید عمل جراحی استریوتاکسی مراجعه کننده در بیمارستان الزهرای(س) اصفهان در سال 1396 به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول، به میزان 2 میکروگرم بر کیلوگرم فنتانیل به صورت بولوس و در گروه دوم، دوز اولیه ی بارگیری 1/ μgr/kg 10 min و دوز نگهداری μ/kg/h 5/0 دکسمدتومیدین به صورت انفوزیون بلافاصله بعد از القاء بیهوشی تزریق شد. متغیرهای همودینامیک در دو گروه، مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها:

بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس فشارخون سیستولی و دیاستولی و درصد اشباع اکسیژن در زمان های مختلف وجود نداشت. ضربان قلب در گروه دکسمتومدین در زمان های 30، 60، 90 دقیقه به طور چشمگیری کمتر از فنتانیل بود. از طرفی بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس pH، Pco2  و HCO3 در قبل و بعد از عمل و طول مدت ریکاوری وجود نداشت.

نتیجه گیری:

داروی دکسمدتومدین و فنتانیل، دو داروی موثر در کنترل همودینامیک در بیماران تحت عمل جراحی استریوتاکسی می باشند ولی با مصرف داروی دکسمدتومیدین، ضربان قلب به طور چشمگیری نسبت به فنتانیل کاهش داشت.