جایگاه کنز در آموزه های اقتصادی قرآن کریم

کنز به مثابه آموزه ای قرآنی، در ساحت علم تفسیر ارزیابی می شود، ولی افزون برآن ضرورت دارد به عنوان رفتاری که خداوند متعال در قرآن کریم، ارتکاب آن را سبب عذاب اخروی دانسته است، با رهیافت فقهی نیز مطالعه شود. تحلیل پیوند معنایی کنز با دیگر آموزه های اقتصادی قرآن کریم، نقش موثری در بازشناسی ماهیت کنز و شکل گیری نظام معنایی آن در قلمرو مسایل فقهی دارد.
پژوهش حاضر ضمن بررسی نقادانه دیدگاه های گوناگون، با نگاه تحلیلی به آیات و روایات به این جمع بندی می رسد که کنز با آموزه های «انفاق فی سبیل الله»، «نفقه»، «اسراف»، «زکات» و «خمس» رابطه معنایی دارد. زمانی که نفقه و خرج کردن برای خود و عیال، از آخرین حد مشروع تجاوز کند، اسراف تحقق می یابد و با ذخیره سازی اموال مازاد بر نفقه مشروع فرد در یک سال، کنز حرام تحقق می یابد و برای پرهیز از آن باید این اموال با قصد تقرب به خدا، در مصارف خیر و طاعت الهی انفاق شود و این انفاق واجب، با زکات و خمس منافاتی ندارد.