رابطه امید، رضایت از زندگی و عزت نفس و سلامت روان با نقش واسطه ای شناخت، فراشناخت و انگیزه پیشرفت در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سلامت روان دانش آموزان براساس متغیرهای امید، رضایت از زندگی و عزت نفس با نقش واسطه ای شناخت، فراشناخت و انگیزه پیشرفت بود.

روش پژوهش از نوع همبستگی و 256 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی، به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسش نامه های امید، رضایت از زندگی، عزت نفس، سلامت عمومی، شناخت، فراشناخت و انگیزه پیشرفت جواب دادند.

یافته ها نشان داد که ضریب استاندارد شده مسیر اثرات مستقیم امید، رضایت از زندگی و عزت نفس با شناخت، فراشناخت، انگیزه پیشرفت و سلامت روان و اثرات مستقیم شناخت، فراشناخت و انگیزه پیشرفت با  سلامت روان در سطح آلفای 01/0 معنی دار است (01/0>p). همچنین ضریب غیرمستقیم مربوط به رابطه امید، رضایت از زندگی و عزت نفس با سلامت روان از طریق متغیرهای شناخت، فراشناخت و انگیزه پیشرفت، در سطح آلفای 01/0 معنی دار بود.

می توان نتیجه گرفت که تقویت متغیرهای امید، رضایت از زندگی و عزت نفس می تواند نقش تاثیرگذاری در ارتقای  شناخت، فراشناخت و انگیزه پیشرفت دانش آموزان، جهت نیل به سلامت روان داشته باشد.