شبیه سازی و ارائه سیاست هایی برای بهبود ترافیک شهر شیراز

زمینه و هدف: سال ها است که مدیران حمل ونقل شهرها به دنبال راه حل هایی برای کنترل پدیده حمل ونقل و حل مسئله ترافیک هستند. مسئله حمل ونقل و ترافیک در زمان های مختلف در حال تغییر است و استفاده از تجزیه و تحلیل های ایستا، راه حل مناسبی برای حل مسایل پیچیده و متغیر مانند حمل ونقل و ترافیک نیست. لذا پژوهش حاضر با هدف شبیه سازی موضوع حمل ونقل و ترافیک شهری با بهره گیری از نگرش سیستمی انجام شد.

تحقیق حاضر از نوع مطالعات پویایی شناسی سیستم محسوب می شود. به طورکلی، در مطالعات پویایی شناسی سیستم از روش ترکیبی (کمی و کیفی)، جهت گیری کاربردی و رویکرد استقرایی قیاسی بهره گرفته می شود. در این مطالعه، متغیرهای موثر در ترافیک شهری و مقادیر بهینه آنها با استفاده از روش پویایی سیستم شناسایی و سپس سیاست هایی برای بهبود وضعیت ترافیک ارایه شده است.

یافته های پژوهش حاکی از شناسایی متغیرهای تاثیرگذار بر مسئله ترافیک شهری و معرفی سیاست هایی برای بهبود سیستم ترافیک شهری پویا است. متغیرهای مهم شامل: ورود اتومبیل های جدید، ظرفیت پارکینگ ها، قوانین بازدارنده، میزان تصادفات، ظرفیت خیابان ها و میزان مرگ ومیر و تولد، در مدل مربوطه وارد و سیاست ها تبیین شد.

با انجام شبیه سازی و آزمون رفتار سیستم از حیث وضعیت آینده سیستم ترافیک شهری مورد بررسی قرار گرفت. سپس با دخالت دادن سیاست های مختلف، شرایط متفاوتی در سیستم ایجاد شد تا بتوان به درک بهتری از شرایط لازم برای دست یابی به اهداف این مدل رسید. نتیجه مدل نشان می دهد که افزایش روزافزون ظرفیت خیابان ها، پارکینگ ها، آموزش فرهنگ ترافیک و توسعه زیرساخت های سفرهای درون شهری ضروری است.