برهم کنش فعالیت بدنی با دریافت مغزدانه ها در بروز اجزای تشکیل دهنده سندرم متابولیک: مطالعه قند و لیپید تهران

نتایج پژوهش ها نشان داده است که شیوه ی زندگی سالم می تواند از بروز سندرم متابولیک پیش گیری نماید. هدف از اجرای این مطالعه بررسی ارتباط بین مغزدانه ها، به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده رژیم غذایی سالم، با اجزای تشکیل دهنده سندرم متابولیک و نیز بررسی اثر تعدیلی فعالیت بدنی بر این رابطه بود.

در این مطالعه آینده نگر، مصرف مغزدانه ها در 1452 فرد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک روا تعیین شد. از رگرسیون کاکس برای تعیین ارتباط مغزدانه ها و خطر بروز اجزای تشکیل دهنده سندرم متابولیک استفاده شد. هم چنین، اثر تعدیلی فعالیت بدنی بر این ارتباط نیز؛ با استفاده از آزمون کاکس بررسی شد.

میانگین سنی (انحراف استاندارد) افراد در ابتدای مطالعه 36/5 (13/3) سال و میانگین نمایه توده بدن 25/6 (4/5) کیلوگرم بر مترمربع بود. میانه ی دریافت مغزدانه ها 18/8 گرم در هفته بود. دریافت مغزدانه ها ارتباط معکوس معنی داری با افزایش تری گلیسرید سرم، پرفشاری خون، افزایش قند ناشتای سرم و چاقی شکمی؛ پس از تعدیل متغیرهای مخدوش کننده داشت. در افراد با فعالیت بدنی متوسط و بالا، دریافت مغزدانه ها (کمتر یا بیشتر از میانه) سبب کاهش خطر اجزای تشکیل دهنده سندرم متابولیک شد. این ارتباط در افراد با فعالیت بدنی کم مشاهده نشد.

فعالیت بدنی ارتباط بین دریافت مغزدانه ها و خطر برخی از اجزای تشکیل دهنده سندرم متابولیک را تغییر می دهد. در فعالیت بدنی کم، همراهی بین دریافت مغزها و بروز اجزای سندرم متابولیک، دیده نشد.