تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی همراه با مصرف کوئرستین درون پوشانی شده در نانوذره بر تنظیم کننده های آپوپتوز JNK و ERK در موش های صحرایی نر مدل انفارکتوس قلبی

برقراری مجدد جریان خون در عضله قلبی دچار ایسکمی؛ سبب گسترش انفارکتوس و مرگ میوسیت ها می گردد. کویرستین، با دارا بودن اثر آنتی اکسیدانی، می تواند در درمان بیماری های قلبی موثر باشد لیکن مصرف آن به سبب انحلال پذیری اندکی که در آب دارد محدود می باشد. محدودیت کویرستین را می توان با درون پوشانی کردن در نانوذرات حامل مرتفع کرد. مطالعه حاضر برای تعیین تاثیر همراهی کویرستین درون پوشانی شده در نانوذرات  (QEN) با تمرین تناوبی بر بیان ژن های JNK و ERK، که محصولاتشان در راه اندازی آپوپتوز نقش دارد، طراحی شد.

سی سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به پنج گروه (سالم، سکته قلبی، سکته قلبی و مکمل، سکته قلبی و تمرین، سکته قلبی و تمرین و مکمل) تقسیم شدند. سکته قلبی با تزریق زیر پوستی ایزوپرونالین؛ در 24 سر موش صحرایی القا شد. در گروه های دریافت مکمل، گاواژ مکمل بعد از هر جلسه تمرینی انجام شد. جداسازی بافت قلبی 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی صورت گرفت. بیان نسبی ژن های JNK و ERK با روش Real-Time PCR اندازه گیری گردید. تجزیه تحلیل داده ها با آزمون واریانس یک طرفه و در سطح معنی داری 0/05 انجام شد.

بیان ژن های JNK و ERK در گروه تمرین و مصرف مکمل نسبت به گروه سکته قلبی به طور قابل توجهی کاهش یافت.

مصرف QEN به همراه تمرینات ورزشی تناوبی هوازی می تواند با کاهش بیان ژن های JNK و ERK باعث کاهش فعال شدن کمپلکس JNK وERK  و در نتیجه کاهش مرگ سلولی از طریق آپوپتوز شود و بنابراین می تواند اثر محافظتی بر میوسیت های قلبی در پی آسیب ایسکیمی داشته باشد.