جامعه شناسی جهانی شدن و تحولات روش شناختی (با تاکید بر جهان- محلی گرایی روش شناختی)

امروزه پویش های جهانی شدن نه تنها ساحت عینی زندگی اجتماعی جوامع، بلکه ساحت نظری و روش شناختی علوم اجتماعی در تحلیل و تبیین پدیده های اجتماعی را نیز متحول کرده است؛ به عبارت دیگر پویایی های رایج در جهانی شدن، مقیاس های قدیمی تحلیل پدیده ها در درون قلمرو علوم اجتماعی را بی اعتبار ساخته است. در این راستا، اتخاذ چشم انداز روش شناسانه جدید، برای مطالعه پدیده ها و موضوعات اجتماعی از اهمیت حیاتی برخوردار شده است؛ بنابراین سوال اصلی پژوهش این است که در عصر جهانی شدن، اهمیت و ضرورت کاربست «جهان-محلی گرایی روش شناختی» در تحلیل پدیده های اجتماعی و سیاسی چیست؟ فرضیه متناسب با سوال پژوهش این است که «جهان - محلی گرایی روش شناختی» فراتر از ملی گرایی روش شناختی و جهان گرایی روش شناختی، ابزارهای تفسیری و تحلیلی جدیدی برای فهم پدیده های اجتماعی در اختیار دانش پژوهان سیاسی و اجتماعی قرار می دهد. یافته های پژوهش نشان می دهند که در چارچوب جهان- محلی گرایی روش شناختی، این امکان و فرصت به وجود خواهد آمد تا دو پدیده جهانی و محلی را هم زمان و در یک رابطه دیالکتیکی با هم مورد بررسی و تبیین قرار دهیم. در این تحقیق، جهان محلی - گرایی روش شناختی به عنوان متغیر مستقل و فهم پدیده های اجتماعی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است.