نقش ضعف عضلات در تعادل و بی ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سابقه سقوط: یک مرور نظام مند

فهمیدن علل موثر در سقوط به‌منظور طراحی مداخلات موثر روی سالمندان برای کاهش سقوط ضروری است؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش ضعف عضلات در تعادل و بی‌ثباتی وضعیتی در افراد سالمند با و بدون سابقه سقوط است.

این مطالعه به‌صورت مرور سیستماتیک بر روی مقالات منتشرشده‌ای از سال 1986 تا 2021 صورت گرفت. که نقش ضعف عضلات در تعادل و بی‌ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سقوط را بررسی کرده بود. جستجو در پایگاه‌های PubMed, Web of Science, Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials, Google Scholar, and Scopus انجام شد. همچنین این کار در پایگاه‌های فارسی مگیران، ایرانداک، ایران مدکس، مدیلیب با کلیدواژه‌هایی معادل کلیدواژه‌های لاتین که در بالا ذکر شد، انجام گرفت. با توجه به معیارهای ورود و خروج، 23 مقاله به‌صورت نهایی موردبررسی قرار گرفتند

. 18 تحقیق از 23 تحقیق یافت شده، گزارش کرده‌اند که عضلات اندام تحتانی نقش بسزایی در تعادل و ثبات وضعیتی دارند و 5 تحقیق نقش عضلات اندام فوقانی در تعادل و سقوط سالمندان را بررسی کرده بودند.

به نظر می‌رسد که ضعف عضلانی یک عامل مهم سقوط در سالمندان باشد. عضلات دیستال اندام تحتانی و عضلات پروگزیمال اندام تحتانی نقش به سزایی در تعادل و سقوط سالمندان دارند. نقش عضلات اندام فوقانی کمتر از عضلات اندام تحتانی در تعادل، بی‌ثباتی وضعیتی و سقوط سالمندان در نظر گرفته‌شده است؛ بنابراین برای جلوگیری از سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلانی، باید برنامه‌های تمرینی برای افزایش قدرت عضلانی سالمندان در نظر گرفته شود تا میزان احتمال سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلات را کاهش داده؛ و درنتیجه میزان سالمندان فعال جامعه افزایش پیدا کند.