حذف آهن از آب نمک ورودی به سیستم غشایی کلرآلکالی با استفاده از جاذب کربن فعال به منظور کاهش آسیب به محیط زیست

یون های فلزات سنگین اثرات مهلک و مرگ باری بر همه اشکال حیات دارند و از طریق دفع پسماندها در کانال های آب، وارد زنجیره غذایی می گردند. یکی از مهم ترین فلزات سنگین، آهن است. روش های متعددی برای حذف یون های فلزات سنگین، مورد استفاده قرار می گیرند. روش جذب سطحی به دلیل عملکرد آسان، مصرف انرژی کم، نگه داری آسان، ظرفیت جذب بالا و کارایی بالا به طور گسترده استفاده می شود. کربن فعال به عنوان یک جاذب با ظرفیت جذب بالا و قیمت پایین، کاربرد های بسیار فراوانی در فرآیند های حذف فلزات سنگین دارد.  هدف از انجام این مقاله، حذف یون آهن (III) از آب نمک ورودی به سیستم غشایی کلر الکالی با استفاده از جاذب کربن فعال به منظور کاهش آسیب به محیط زیست می باشد. به منظور نیل به این هدف پس از تهیه و آماده سازی جاذب کربن فعال، و تماس آن با آب نمک واحد کلرآلکالی حاوی یون آهن (III)، اثر عوامل مقدار جاذب (0/5 تا 2 گرم بر لیتر)، زمان تماس (15 تا 120 دقیقه) و pH (3 تا 9) بررسی شد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، 7=pH به عنوان pH بهینه و زمان 90 دقیقه به عنوان زمان تعادل تعیین گردید. با افزایش مقدار جاذب، درصد حذف افزایش یافت و حداکثر درصد حذف  یون آهن در مقدار 2 گرم بر لیتر جاذب کربن فعال به دست آمد. هم چنین اثر عوامل زمان تماس، pH و مقدار جاذب کربن فعال بر فرآیند حذف یون آهن معنی دار بود (0/05>p).