ارزیابی پهنه های مستعد توسعه بوم گردشگری در منطقه شکار ممنوع اشکورات

گردشگری در مناطق تحت حفاظت به عنوان ساز و کاری برای خودگردانی مالی، پشتوانه ای برای حفاظت و ابزاری برای تسهیل مدیریت محسوب می گردد. از این رو گردشگری در این مناطق به منظور حفظ تنوع زیستی و ذخایر ژنتیکی می بایست بر اساس ارزیابی توان اکولوژیکی در پهنه های مستعد حاصل گردد تا حفاظت از گونه های زیستی دچار آسیب نگردد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی پهنه های مستعد بوم گردشگری با دو روش ارزیابی چند معیاره و تجزیه و تحلیل سیستمی انجام گردید. بدین منظور 19 گزینه در قالب 7 خوشه انتخاب و برای تعیین درجه توان گزینه ها با استفاده از روش تحلیل شبکه ای (ANP) به هر یک وزنی اختصاص و با استفاده از تکنیک ترکیب خطی وزن دار (WLC) هر یک از لایه ها ترکیب گردید. نتایج روش ارزیابی چند معیاره نشان می دهد که 18/95% دارای توان طبقه 1، 2/16 % طبقه 2، 12/58% طبقه 3 و 66/30 % طبقه 4 است. نتایج حاصل از روش تجزیه و تحلیل سیتمی نیز بیانگر این است که 19/06 % طبقه 1، 1/96 % طبقه 2، 11/04 % طبقه 3 و 67/93 % طبقه 4 می باشد. نتایج هر دو روش مشابه و حاکی از آن است که به دلیل وضعیت حفاظتی، وجود گونه های جانوری و گیاهی در خطر انقراض و نیز در نظر گرفتن آشیان اکولولوژیک گونه های جانوری، مرتفع بودن منطقه و شیب بالا، بیش ترین مساحت منطقه در زون های حفاظتی و امن قرار گرفته است که دسترسی به منطقه شکار ممنوع اشکورات را برای بازدیدکنندگان محدود می سازد.