تاثیر تابش نور آبی و غلظت های مختلف نانوسیلور بر عمر گلجایی و صفات دخیل بر حفظ کیفیت پس از برداشت گل های شاخه بریده آلسترومریا رقم ’ناپولی‘

کاربرد نور آبی در مرحله پس از برداشت گل های شاخه بریده روشی جدید جهت بهبود عمر گلجایی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مدت زمان های مختلف تابش نور آبی (6، 12، 18 و 24 ساعت) و تیمار پالس نانوسیلور (5، 10، 15 و 20 میلی گرم در لیتر)  بر عمر گلجایی و صفات وابسته به آن در گل های شاخه بریده آلسترومریا رقم ’ناپولی‘ اجرا شد. از  ساکارز 3 درصد به عنوان تیمار شاهد استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین عمر گلجایی متعلق به تیمارهای 10 میلی گرم در لیتر نانوسیلور (66/22 روز) است که از نظر آماری با تیمارهای 12 ساعت نور آبی (00/22 روز) و 20 میلی گرم در لیتر نانوسیلور (66/21 روز) تفاوت معناداری نداشت. کمترین کاهش وزن تر به ترتیب با کاربرد 18 و 12ساعت نور آبی و 10 میلی گرم در لیتر نانوسیلور بدست آمد. بیشترین درصد ماده خشک (34/57 درصد) با کاربرد 10 میلی گرم در لیتر نانوسیلور بدست آمد. گل هایی که به مدت 12 ساعت با نور آبی تیمار شدند دارای بیشترین میزان کلروفیل a و b (به ترتیب با 52/2 و 27/1 میلی گرم در هر گرم وزن تر)، بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز (26/5 نانومول در هر گرم وزن تر در دقیقه) و کمترین فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز (007/0 میکرومول در هر گرم وزن تر در دقیقه) بودند. کمترین باکتری محلول گلجایی با کاربرد 15 میلی گرم در لیتر نانوسیلور و بیشترین پروتیین گلبرگ با کاربرد 24 ساعت نور آبی حاصل شد. نانوسیلور در کنترل و مهار باکتری های گرم منفی و نور آبی در کنترل و مهار باکتری های گرم مثبت در محلول گلجایی موثر بودند. با توجه به نتایج می توان نور آبی را به عنوان یک عامل فیزیکی موثر در حفظ عمر گلجایی و صفات وابسته به آن در گل های شاخه بریده آلسترومریا رقم ’ناپولی‘ معرفی کرد.