بیان پذیرنده های NKG2D در سطح لنفوسیت های CD3+ و CD56+ در نمونه خون بیماران پره اکلامپسی و تاثیر سیلیمارین بر فعالیت این سلول ها در محیط کشت

افزایش تعداد و عملکرد سلول های NK و سایتوکاین ها در آندومتریوم و خون محیطی زنان مبتلا به پره اکلامپسی گزارش گردیده است. NKG2D، یکی از پذیرنده های سطح سلولی به عنوان شاخص فعالیت به ویژه در NK و سایر لنفوسیت ها شناخته شده است. سیلیمارین از فلاونوییدهای گیاهی است که به عنوان عامل تعدیل ایمنی با تاثیر مهاری بر سلول های NK روند و شدت بیماری را کاهش دهد. در این مطالعه، تاثیر محلول سیلیمارین بر عوامل ایمنی شناسی موثر در پره اکلامپسی در محیط کشت سلولی مورد بررسی قرار گرفت.

نمونه ها از خون بیماران پره اکلامپسی و باردار و غیرباردار سلامت با جداسازی لنفوسیت ها به روش گرادیان غلظت با فایکول و استفاده از روش فلوسیتومتری میزان بیان NKG2D در سطح سلول های CD56+ CD3- و CD3+ بررسی شد. همچنین، از غلظت های متفاوت سیلیمارین در محیط کشت سلولی و بررسی میزان بیان NKG2D در لنفوسیت ها و میزان تولید IFNγ در محیط کشت سلولی با روش الیزا ارزیابی گردید.

در گروه پره اکلامپسی، فراوانی لنفوسیت های CD3- CD56+ و نیز بیان NKG2D در سطح لنفوسیت هایCD56+  افزایش داشت. در حالی که، میزان بیانNKG2D  لنفوسیت ها در محیط کشت در گروه پره اکلامپسی تحت تاثیر سیلیمارین، کاهش یافت. سیلیمارین در محیط کشت سلول هایPBMCs ، حتی در حضور تحریک با IL-2، تولید IFNɣ را به طور معنی داری کاهش داد.

افزایش تعداد سلول های NK و میزان فعالیت آن ها با سنجش پذیرنده NKG2D و نیز افزایش تولید بیشتر IFNɣ در نمونه های بیماران پره اکلامپسی، به خوبی زمینه های عوامل ایمنی شناسی بیماری را بیان می کند. اثربخشی سیلیمارین در محیط کشت سلولی و تعدیل عوامل التهابی، لزوم طراحی مدل های بالینی مصرف کنترل شده ی سیلیمارین در بیماران در معرض خطر را ضروری می کند.