ذخیره مس محدوده زمین حسین، کمربند فلززایی دهج - ساردوئیه، جنوب شرق ایران: ملاحظاتی روی کانه زایی، دگرسانی و میانبارهای سیال

ذخیره مس زمین حسین به عنوان بخشی از کمربند فلززایی دهج - ساردوییه، در 170 کیلومتری جنوب شرق شهر کرمان واقع است. این ذخیره با سنگ های آتشفشانی (آندزیت، آندزی بازالت و آذرآواری ها) و توده های نفوذی (گرانودیوریت و گرانیت) ایوسن میزبانی می شود. دگرسانی های پروپیلیتی، سریسیتی، رسی- سریسیتی و سیلیسی با این ذخیره در ارتباط هستند. کالکوپیریت و پیریت مهمترین کانی های سولفیدی درونزاد هستند که با انباشت های کانی های برونزاد چون گوتیت، هماتیت، لیمونیت، مالاکیت و آزوریت همراهی می شوند. کانی های درونزاد اغلب بافت های رگه-رگچه ای، داربستی و قشرگون را نشان می دهند. برپایه ریزدماسنجی در بلورهای کوارتز همزاد با کانه ها، چهار نوع میانبار سیال دو فاز غنی از مایع (L-V)، سه فازی مایع- گاز- جامد(L-V-S) ، دو فازی غنی از گاز (V-L) و تک فازی گازی (V) بر اساس مقادیر فازی وجود دارند. نتایج ریزدماسنجی نشان می دهند که میانبارهای سیال دارای گستره دمای همگن شدگی گسترده ای (170 تا 530 درجه سانتی گراد) هستند. میانبارهای سیال نوع L-V-S دمای همگن شدگی و شوری به ترتیب 473-190 درجه سانتی گراد و 6/55-4/31 درصد معادل وزنی نمک طعام دارند. میانبارهای دوفازی غنی از مایع (L-V) شوری هایی در گستره 45/6-74/1 درصد معادل وزنی نمک طعام را نشان می دهند. بر اساس یافته های ریزدماسنجی، جوشش، آمیختگی و سرد شدن ساده سیال ها، ساز و کار های موثر در نهشت و گسترش این ذخیره بوده اند. سیال های کانسنگ ساز به احتمال بسیار خاستگاه ماگمایی و ماگمایی- جوی داشته اند. بر اساس ویژگی های بافتی و ساختی، انباشت های کانیایی دگرسانی و کانی زایی و داده های ریزدماسنجی، ذخیره زمین حسین می تواند در رده مس نوع پورفیری قرار گیرد.