اثر غلظت های مختلف جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین بر برخی ویژگی های رشدی، قند ها و رنگدانه های نورساختی فیکوس بنجامین

یکی از ویژگی های گیاهان برگ زینتی، تولید مقدار کافی برگ و شاخه جانبی برای ایجاد ظاهری متراکم است که می توان با کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی به عنوان یکی از ابزار های مدیریتی برای رشد گیاهان استفاده نمود. این پژوهش در شرایط گلخانه های زیر سیستم آبیاری مه افشان و با به کارگیری تنظیم کننده های رشد گیاهی جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین در گیاه برگ زینتی فیکوس بنجامین با محلول پاشی برگی انجام شد. محلول پاشی برگی جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین در سطوح 0، 100 و 200 میلی گرم در لیتر در سه مرحله با فواصل زمانی 15 روز یک بار انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که تنظیم کننده های رشد گیاهی جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین در سطح 200 میلی گرم در لیتر بر شمار برگ، ارتفاع گیاه و مقدار رنگدانه های نورساختی موثر بود. بالاترین میزان کربوهیدرات محلول در سطح 200 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید، به دست آمد. بالاترین میزان قند احیایی در گیاه مربوط بود به تیمار 100 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید + 200 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین با میانگین 94/114 میلی گرم در گرم در وزن تر بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که غلظت های همراه 200 میلی گرم در لیتر تنظیم کننده های رشد جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین، میزان رشد مورفولوژیک، ساخت کلروفیل و کارتنویید، میزان قند احیایی و کربوهیدرات محلول را به طور قابل توجهی افزایش داد.