روحانیت شیعه و امام خمینی(ره) در تاریخ نگاری چپ ایرانی (قبل و بعد از انقلاب اسلامی)

حرکت روحانیت شیعه، تاثیرگذاری در روند تحولات معاصر ایران، تیوری های سیاسی و حکومتی نیز به همراه اقتدار و نفوذ رهبری امام خمینی(ره) بر این جریان و موفقیت نهایی آن، در تاریخ نگاری چپ ایرانی قبل و بعد از انقلاب اسلامی بازتابی چشمگیر یافت. مورخان و تیوری پردازان چپ برای نخستین بار از جنبش و تکاپوی روحانیت شیعه و تیوری ها و رفتارهای عملی آن، قبل و بعد از انقلاب، تحلیلی مارکسیستی - طبقاتی ارایه دادند و بر اساس همین نگاه ایدیولوژیک، به تحلیل، تبیین، هم گرایی و واگرایی با این جریان اقدام کردند. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی نشان دهد که چرا و چگونه مورخان و نویسندگان چپ ایرانی، تحت تاثیر نگاه ایدیولوژیک خود، تکاپوهای کلی روحانیت، و نفوذ و تاثیرگذاری امام خمینی (ره) را در دو دوره قبل و بعد از انقلاب تحلیل کردند و از کدام دیدگاه و با در نظر گرفتن کدام معیارهای ایدیولوژیک، ابتدا به تحلیل هایی هم سو با آن دست زدند و در نهایت بعد از انقلاب تحت تاثیر کدام مولفه های ایدیولوژیک، به نقد صریح و آشکار کردن اختلاف های عمیق خود با این جریان پرداختند؟