مقایسه خودکارآمدی، کیفیت زندگی و کیفیت خواب دانشجویان پزشکی با اعتیاد و بدون اعتیاد اینترنتی

اعتیاد به اینترنت به عنوان یک آسیب نوپدید در نسل جوان و به ویژه در دانشجویان سبب بی توجهی به سلامت جسمی و روانی، کاهش کیفیت زندگی، مشکلات خواب و مشکلات تحصیلی شده است. همچنین، خودکارآمدی به عنوان یکی از ویژگی های شخصیتی می تواند در اعتیاد با اینترنت نقش داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه خودکارآمدی، کیفیت زندگی و کیفیت خواب دانشجویان پزشکی با اعتیاد و بدون اعتیاد اینترنتی بود.

پژوهش حاضر از نوع مقطعی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 99- 1398 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 300 (115 مرد و 185 زن) نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ، کیفیت زندگی (SF-36)، خودکارآمدی شرر و کیفیت خواب پیتزبورگ و به منظور تحلیل آماری داده ها از روش های تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد.

در پژوهش حاضر، 300 دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی با دامنه سنی 18 تا 39 سال شرکت داشتند. (40نفر با و 60نفر بدون اعتیاد به اینترنت) تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین کیفیت زندگی، خودکارآمدی و کیفیت خواب کاربران با اعتیاد و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معنادار وجود دارد.
 

بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که کاربران معتاد به اینترنت از کیفیت زندگی، کیفیت خواب و خودکارآمدی پایین تری نسبت به کاربران عادی برخوردارند.