سفر قهرمان در دل تراژدی اپیک براساس تحلیل باله - نمایش تک پرده ای "هفت گناه بزرگ خرده بورژواها " اثر برتولت برشت

باله هفت گناه بزرگ خرده بورژواها  اثر برتولت برشت در سال 1933 در پاریس نوشته شده است. این مقاله تیاتر روایی (اپیک) برشت را ازمنظر فلسفی، جامعه شناختی و تکنیک تیاتری بررسی می کند. باله ی « هفت گناه بزرگ خرده بورژواها» یک تیاتر روایی، حماسی، تراژیک و دیالکتیکی است و مشابهت ها و تضادهای آن را با مختصات تراژدی های کلاسیک یونان به ویژه کاتارسیس، تراژدی مدرن هگلی براساس هامارتیا و هم سرایان، سوگنامه های آلمانی به روایت والتر بنیامین، دیالکتیک منفی مکتب فرانکفورت و دیالکتیک ساکن برشتی به روایت والتر بنیامین، افشای واقعیت انسانی در تراژدی به روایت لوکاچ و نوسان بین نهیلیسم و امید آلبرکامویی درخواهیم یافت. در لایه زیرین، یک سفر حماسی در جریان است که ازطریق نظریات یونگ و جوزف کمبل شناخته می شود و مراحل سه گانه ی سفر مقدس را بازخواهیم یافت و شالوده ی اجتماعی - اقتصادی باله براساس تقدس کار دنیوی در پروتستانیسم در جامعه سرمایه داری موردمطالعه قرار می دهیم و تکنیک های تیاتری برشت هم چون: فاصله گذاری، دیالکتیک اجرا، متن و بازیگر و... در این باله را خواهیم شناخت.