تحلیل جامعه شناختی مفهوم غم در میدان موسیقی ایرانی مطالعه موردی جدال عارف قزوینی و علینقی وزیری

مفهوم غم در موسیقی ایرانی یکی از مباحث اصلی بین موسیقی دانان ایرانی است و موسیقی دانان مختلف درباره وجود یا نبود غم در موسیقی ایرانی و نیز در ستایش و نکوهش آن مطالب مختلفی را بیان کرده اند. بااین حال، به ندرت پژوهشی جامعه شناختی درباره شکل گیری بحث از غم در موسیقی ایرانی صورت گرفته و بحث از این مفهوم بیش تر حاکی از مواضع هنری خود هنرمندان بوده است تا براساس نگاهی جامعه شناختی و بی طرفانه. پژوهش حاضر می کوشد بر مبنای نظریه میدان از پی یر بوردیو، و با مطالعه موردی جدال بین عارف قزوینی و علی نقی وزیری به این پرسش پاسخ دهد که بحث از غم در موسیقی ایرانی با چه سازوکارهای جامعه شناختی رابطه دارد. داده های این پژوهش جامعه شناسی تاریخی از یادداشت ها، خاطرات، سخنرانی ها، مقالات کنش گران اصلی میدان موسیقی ایرانی گرفته شده است و در موارد لازم با روش تحلیل گفتمان ارزیابی شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد که شکل گیری بحث از غم با تفکیک اجتماعی این دوره آغاز می شود و در میدان موسیقی ایرانی متناسب با مواضع مختلف کنش گران میدان صورت بندی می شود.