ارتقای مهارت های اندیشه گری انتقادی هنرجویان رشته های کشاورزی ایران: به کارگیری انگاره های شناختی- اجتماعی و نظام های خودکار

دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار به طور چشم گیری از نیروی اندیشه گری انتقادی کنشگران این بخش نشات می گیرد. بر این پایه، هنرستان های کشاورزی تلاش می کنند که مهارت های اندیشه گری انتقادی هنرجویان این مدارس را به عنوان کشاورزان آینده پرورش دهند. دستیابی به این مهم، بدون شناخت درستی از مهارت های اندیشه گری انتقادی هنرجویان کشاورزی و تدوین مدلی نظام مند برای تقویت آن ها امکان پذیر نیست. بر این پایه، هدف این پژوهش تدوین الگویی برای تقویت مهارت های اندیشه گری انتقادی هنرجویان هنرستان های فنی و حرفه ای کشاورزی ایران با به کارگیری انگاره های شناختی-اجتماعی و نظام های خودکار بود (4939 = N). 282 هنرجو با به کارگیری روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که روایی آن با استفاده از میانگین واریانس استخراجی (AVE) و ریشه ی دوم واریانس تسهیم شده (ASV) و پایایی آن با برآورد ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (CR) تایید شد. یافته ها نشان داد که هنرجویان، سطوح مختلفی از مهارت های اندیشه گری انتقادی با توجه به مدرسه ی محل تحصیل از خود نشان می دهند. یافته های مدل ساختاری نشان داد که تجربیات مشاهده ای هنرجویان (4/94=t  و 0/30=ß) دارای بیشترین اثر مستقیم بر مهارت های اندیشه گری انتقادی آنان است و پس از آن، به ترتیب درک از خودکارآمدی (3/61= t و 0/27=ß)، تایید اجتماعی (2/86=t و 0/17=ß) و تجربیات فردی مستقیم (2/68=t و 0/14=ß) قرار دارند. این سازه ها در کل 53 درصد از واریانس سازه ی اندیشه گری انتقادی هنرجویان را تبیین کردند.