ارائه مدلی جدید برای ارزیابی و رتبه بندی واحدهای تصمیم گیری با داده های ترتیبی

تحلیل پوششی داده های کلاسیک مقادیر ورودی ها و خروجی ها را کاملا مشخص فرض میکند. در حالیکه در اغلب مسایل واقعی مقادیر دقیق ورودی ها و خروجی ها مبهم هستند. یکی از داده های مبهم داده های ترتیبی هستند. در این مقاله مدل جدیدی برای اندازه گیری کارآیی واحدهای تصمیم گیری با داده های ترتیبی ارایه میشود. ایده کلی این مدل آن است که تغییرات کارایی واحدها در ارزیابی باید به اندازه قابل کنترل مجاز باشد. بعلاوه مدل جدیدی برای رتبه بندی واحدهای کارآ بیان می شود. نتایج مدل پیشنهادی با مدل کوپر مقایسه میشود. بنابراین نمرات کارآیی حاصل از مدل پیشنهادی قابل اعتمادتر از نتایج حاصل از مدل کوپر هستند.