تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی VEGF و NO بیماران قلبی پس از جراحی بای پس عروق کرونر

تمرینات ورزشی با شدت های معین در روند بهبود و بازتوانی بیماران قلبی موثر است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی VEGF و NO بیماران قلبی پس از جراحی بای پس عروق کرونر انجام شد.

برای انجام این تحقیق 16 بیمار قلبی مرد غیرورزشکار، بعد از عمل CABG با روش نمونه گیری در دسترس در بیمارستان فوق تخصصی قلب فاطمه زهرا ساری، بخش بازتوانی قلبی و ریوی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین (8n=) و کنترل (8n=) تقسیم شدند. گروه تمرین برنامه تمرینی هوازی را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 40 الی 50 دقیقه شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60 الی 75 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 10 تا  20 دقیقه اجرا کرد. سپس تمرین با کارسنج دستی با شدت 30 الی 50  وات به مدت 8 تا 10 دقیقه و پس از آن تمرین روی دوچرخه ثابت با شدت 30 الی 50 وات به مدت 8 تا 10 دقیقه اجرا گردید. سطوح سرمیVEGF  و NO با روش الایزا اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج نشان داد که سطوح VEGF، 72/52 درصد (001/0>P) و NO، 19/72 درصد (001/0>P) به طور معناداری افزایش یافتند، در حالی که در گروه کنترل VEGF، 24/0 درصد (982/0>P) کاهش غیرمعنادار و NO، 20/5 درصد (343/0>P) افزایش غیرمعنادار یافتند.

بر اساس نتایج تحقیق، می توان این گونه بیان کرد که با توجه به نقش چندگانه ورزش بر بدن، احتمالا تمرین هوازی تناوبی علاوه بر این عوامل از طریق اعمال فشار لازم بر سیستم قلبی عروقی از مسیرهای دیگر پیام رسانی مرکزی سلول نیز می توانند نقش ایفا کند که در این زمینه نیاز به تحقیق و مطالعه بیشتر احساس می شود.