روش شناسی جامع ساخت مدل یکپارچه ی سامانه ی تولید و پیاده سازی آن در یک میدان گازی

امروزه نگرش جامع نگر به واحدهای عملیاتی به هم وابسته در زنجیره ی تولید از میدان های هیدروکربنی، یکی از مهم ترین الزامات  تولید پایدار، اقتصادی و ایمن است. بدین منظور توسعه ی مدل های یکپارچه، ابزار مناسبی در نیل به این هدف هستند. مدل های مورد اشاره از اتصال مدل های مخزن، چاه ها، خطوط لوله ی روزمینی و تاسیسات فرآورشی شکل می گیرند، به طوری که در اثر اتصال این مدل ها به یکدیگر برهم کنش فشاری و تاثیرپذیری واحدهای بالادست و پایین دست از یکدیگر در بررسی زنجیره ی تولید لحاظ می شود و بهینه سازی بر مبنای یک تابع هدف با در نظر گرفتن محدودیت های تولیدی را ممکن می سازد. در این رویکرد امکان در نظر گرفتن برهم کنش فشاری بین مخزن، چاه، خطوط لوله ی روزمینی و تاسیسات فرآورشی وجود دارد. لذا در این مقاله سعی شده است روش شناسی جامع ساخت مدل یکپارچه اعم از نوع داده های لازم، نحوه ی ساخت و استانداردسازی مدل مخزن، چاه و خطوط لوله ی روزمینی و سپس ساخت مدل یکپارچه و انجام تطابق تاریخچه بیان شده و با اجرای آن روی یک میدان واقعی نشان داده شود. در این میدان واقعی با اجرای مدل سازی یکپارچه، مدت زمان نگهداشت تولید به مدت هفت ماه افزایش یافت. همچنین نتیجه ی این مدل سازی نشان داد که در حالت غیریکپارچه تولید انباشتی، 60درصد کمتر از حالت واقعی خواهد بود.