ارزیابی درونی دوره آموزش دستیاری رشته داخلی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1400

ارزیابی کیفیت خدمات آموزشی در دانشگاه ها برای حرکت در مسیر تعالی یک ضرورت محسوب می شود. ارزیابی درونی به عنوان اولین مرحله از فرایند اعتباربخشی منجر به تشخیص جنبه های قوت و ضعف و اصلاح فرایندها می شود. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی درونی دوره آموزش دستیاری رشته داخلی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، تعیین نقاط ضعف و قوت این گروه و ارایه نتایج آن به مسیولین مربوطه جهت رفع کاستی ها انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بوده و در گروه آموزشی داخلی مرکز آموزشی درمانی رازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه اعضاء هییت علمی و دستیاران گروه داخلی  به تعداد 76 نفر بودند. در این پژوهش از الگوی اعتبار بخشی مبتنی بر استانداردهای فدراسیون جهانی آموزش پزشکی (WFME) برای ارزیابی درونی استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها برای هر استاندارد شامل پرسشنامه، مشاهده و بررسی مستندات موجود بود. پرسشنامه های طراحی شده پس از تایید روایی و پایایی از طریق بستر ای پل اجرا شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش دوره دستیاری گروه آموزشی داخلی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، در حیطه رسالت و اهداف 67 درصد در وضعیت انطباق عمده و 33 درصد در وضعیت انطباق کامل قرار داشت. در حیطه ساختار مدیریتی 100 درصد انطباق کامل، در حیطه فرایند آموزشی 55 درصد انطباق کامل، 45 درصد انطباق عمده، در حیطه قوانین و مقررات دستیاران 69 درصد انطباق کامل و 31 درصد انطباق عمده، در حیطه ارزشیابی 89 درصد انطباق کامل و11 درصد انطباق عمده، در حیطه شرایط و منابع آموزشی 62 درصد انطباق کامل و 38 درصد انطباق عمده وجود داشت. به طور کلی از 52 استاندارد بررسی شده در فرایند ارزیابی درونی گروه داخلی 67 درصد در وضعیت انطباق کامل و 33 درصد در وضعیت انطباق عمده بودند.

براساس یافته های حاصله می توان نتیجه گرفت گروه داخلی با توجه به رسالت و اهداف اگرچه با همه توان در تربیت دستیار داخلی موفقیت نسبی داشته ولیکن کاستی های نیز دارد که توصیه می شود با برنامه ریزی و رفع نواقص مشخص شده، جهشی کیفی در آموزش دستیاران داخلی ایجاد شود.